कविता : श्रमिक सूर्य
प्रकाशित : २०७७ वैशाख १९ गते १६:५८
हर साँझ
जोडेर जवान भालेमा अर्लाम
निदायो सूर्य
सदियौंदेखी
ऊ ब्युँझिरह्यो भालेको ध्वनीसँगै
बोकेर कलिला हातमा
धारिला किरणहरु
उदाइरह्यो-अस्ताइरह्यो
खनिरह्यो आकाशको छाती
रोपिरह्यो बिऊ
फलाइरह्यो ताराजुन
अहँ- जश पाएन कहिल्यै
ओ सूर्य मलाई तिमी
मेरा बा जस्तै लाग्छ
मलाई तिमी
मेरी आमा जस्तै लाग्छ
आजै उनीहरुले जस्तै
तिमीले विश्राम पाएका छौ
आजै
नियुक्त भएको छ झरी म जस्तै
नयाँ श्रमिकको रुपमा
आइज आकाश
भरेर प्यालाभरी सुर्यको पसिना
भरेर प्यालाभरी झरीको रगत
भरपेट पिउँ
एलिसा ‘एकलास’ , काठमाडौ
प्रकाशित : २०७७ वैशाख १९ गते १६:५८
Facebook Comment