कविता : ‘बा’को काँध
प्रकाशित : २०८० असोज १८ गते ९:१६
राजन पाण्डे-
‘बा’को काँध ।
म सानो छँदा,
बाले काँधमा राख्नुहुन्थ्यो
बा भन्दा पनि ऑफु उच्चो लाग्थ्यो,
अरु भन्दा त ऑफु भीमकाय लाग्थ्यो ,
शक्ति मैसँग छ, तागत मेरै मात्रै छ भन्ने सामर्थ्य बढ्थ्यो,
बाको काँधमा छँदा,
पर्वतहरूसँग सिंगेरी खेल्न सक्छु जस्तो लाग्थ्यो,
बाघ नै आएपनि एकपटक भिड्न सक्छु जस्तो लाग्थ्यो,
मेरो वल घट्दा,
वलशाली मेरा बा मेरो साथमा छन् भन्ने लाग्थ्यो,
मेरो बुद्धि लरबराउँदा,
कर्तव्य, करुणा र विवेकयुक्त मेरा बा मेरैलागि तैनाथ छन् जस्तो लाग्थ्यो,
मेरा हर गल्तिहरुलाई सिकाई स्वरुप स्वीकार गरिदिने मेरा बा छन् जस्तो लाग्थ्यो,
बाले ख्वाकदा मात्रै पनि घरको पहरा हुन्थ्यो,
मछु बाबु भन्दै गर्दा पनि अघि बढ्ने ठुलो साहारा हुन्थ्यो,
आज भोलि मेरो अवस्था फरक छ बा ,
जोड्ने भन्दा पनि घटाउनेहरूको भिडमा छु,
उचाल्ने भन्दा पनि खसाल्ने हरूको भिडमा छु,
सघाउने भन्दा पनि दबाउने हरूको भिडमा छु,
तर पनि बा,
तपाईंले सिकाए जस्तै निजत्व र कर्मशिलताका पोयाहरुलाई बाट्दैछु ।
बा,
स्वर्ग जाने बाटो भन्दै कपुरी क सिकाउनु भो ।
म विश्वस्त छु बा,
हजुर त्यही बाटो हुँदै स्वर्ग पुग्नुभएको छ,
हार्दिक श्रद्धासुमन बा !
Facebook Comment